Pierwsza szkoła kształcąca na poziomie wyższym niż placówka elementarna powstała w Gostyniu w 1885 roku. Była to prywatna szkoła dla dziewcząt (Privat-Mädchenschule zu Gostyn). Placówka istniała do 1910 roku. Była w tym okresie prowadzona przez trzy nauczycielki: Cecylię Gross z Leszna, Aurelię Nordon z Leszna i Annę Rackwitz z Morawskiej Ostrawy. Była to szkoła niemiecka, w której uczono religii, języka niemieckiego, matematyki (rachunków i geometrii), rysunku, realiów (przyrody, geografii, historii i elementów fizyki), śpiewu, gimnastyki i robótek kobiecych.
W 1890 roku utworzono w Gostyniu prywatną szkołę niemiecką dla chłopców (Höhere Privat-Knabenschule zu Gostyn). Od 1903 roku siedzibą szkoły był budynek dawnej rzeźni miejskiej przy ulicy Leszczyńskiej (dzisiaj Powstańców Wielkopolskich 20). W 1906 roku szkoła stała się placówką miejską i otrzymała nazwę Städtische Mittelschule Gostyn. Jej nowym kierownikiem został Franz Moritz, a później Karol Lange.
W 1910 roku na posiedzeniu Rady Powiatu w Gostyniu (Kreistag) postanowiono połączyć Miejską Szkołę Średnią dla chłopców z prywatną szkołą żeńską i utworzyć tzw. Reform–Progymnasium. Stała się ona zaczątkiem późniejszego polskiego gimnazjum. Do 1919 roku funkcjonowała pod nazwą Städtische höhere Knaben- und Mädchenschule zu Gostyn i była szkołą średnią.
Po odzyskaniu niepodległości w 1919 roku Wyższa Szkoła Miejska w Gostyniu mieściła się w dwóch małych budynkach przy dzisiejszej ulicy Leszczyńskiej, które nie odpowiadały potrzebom i randze szkoły. Budowę nowego gmachu Gimnazjum zainicjował ks. Franciszek Olejniczak w 1921 roku. Powołano Komitet Budowy Gimnazjum. Budowę rozpoczęto w 1922 roku. Nowy, okazały gmach oddano do użytku i poświęcono 23 października 1924 roku. Budynek należał do najnowocześniejszych w całym ówczesnym województwie poznańskim. Na frontonie wykuto napis – „Bogu i Ojczyźnie odrodzonej”. Gmach bowiem uznano jako wotum za odzyskanie niepodległości.
Gimnazjum uzyskało pełne prawa szkoły państwowej w roku szkolnym 1923/24, a w roku szkolnym 1926/27 opuścili szkołę pierwsi maturzyści. Szkoła borykała się jednak z kłopotami finansowymi. Miasto nie było w stanie jej utrzymać. W 1933 roku przejęli je księża filipini i prowadzili do września 1939 roku. W roku 1934 szkoła przyjęła nazwę Prywatne Gimnazjum Koedukacyjne Ziemi Gostyńskiej w Gostyniu. W 1937 roku otrzymano zgodę na uruchomienie Prywatnego Liceum Koedukacyjnego Ziemi Gostyńskiej.
W roku szkolnym 1938/39 pracowało tu 20 nauczycieli, w tym m.in. Władysław Kołomłocki, Paweł Teodor Schulz, Władysław Rybski, Roman Weiss, Józef Godlewski – animatorzy życia społeczno-kulturalnego w mieście, autorzy wielu publikacji prasowych i redaktorzy pism.
W 1934 roku dobudowano salę gimnastyczną. Ponadto szkoła miała świetlicę, biblioteki – nauczycielską i uczniowską oraz doskonale wyposażone gabinety – chemiczny, przyrodniczy, fizyczny. Szkoła szybko stała się centrum kulturalnym miasta.
Budynek w czasie II wojny światowej został wysadzony w powietrze i spłonął. Po wojnie ponownie dzięki składkom mieszkańców go odbudowano.
Dziś jest siedzibą Zespołu Szkół Ogólnokształcących.